تور قشم یا کیش؟ بررسی گردشگری دو جزیره با دیدگاهی متفاوت

کیش یا قشم؟ کدام برای سفر بهتر است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت هر دو جزیره، منطقه‌ای توریستی و محبوب نزد گردشگران داخلی و خارجی هستند؛ بنابراین انتخاب بین این دو قطعا برای بیشتر مسافران سخت است.

از این رو در این بخش قصد داریم به بررسی فاکتورهای گردشگری دو جزیره کیش و قشم بپردازیم و ببینم در تور قشم از تهران یا تور کیش چه می‌گذرد؟ در کدام تور شرکت کنیم تا لذت بیشتری ببریم و سفری مقرون به صرفه و بهتر را تجربه کنیم؟ همراه ما باشید تا انتخاب خوبی برای سفر داشته باشید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بررسی کیش و قشم از نظر جاذبه‌های گردشگری

اولین و مهم‌ترین مسئله در بررسی گردشگری دو جزیره، جاذبه‌های آن‌هاست. علت اصلی شرکت در تور قشم از تهران و سایر شهرستان‌ها و یا تور قشم با قطار یا هواپیما ،جاهای دیدنی و زیباییست که هر یک از آن‌ها دارد؛ اما جاذبه‌های کدام جزیره بیشتر است؟ جالب است بدانید قشم در این مسئله کیش را می‌برد! جاذبه‌های قشم بسیار بکرتر و زیباتر از کیش است.

در جزیره قشم می‌توانید علاوه بر سواحل زیبا از قلعه پرتغالی ها، غار نمکدان، جزیره هنگام، دره ستارگان، جنگل حرا، قلعه و غارهای تاریخی خربس، جزایر ناز و... دیدن کنید. کیش بر خلاف قشم بیشتر جاذبه‌های دیدنی خود را مدیون سواحل زیبا و طبیعت خود است. از جمله جاذبه‌های دیدنی و جذاب این جزیره می‌توان به کشتی یونانی، شهر زیرزمینی کاریز، روستای باغو، قلعه جنی، آب انبار دو قلو و... اشاره کرد. در نهایت باید بگوییم قشم از نظر جاذبه‌های دیدنی یک هیچ از کیش جلوتر است.

تفریحات آبی کیش یا قشم؟

در صورتی که به تفریحات آبی علاقه زیادی دارید، کیش را انتخاب کنید. تفریحات آبی کیش بسیار متنوع و مهیج است و می‌تواند انتخاب خوبی باشد. البته این به معنای نبودن تفریحات آبی در قشم نیست؛ قشم هم تفریحات آبی خاص خود مانند جت اسکی، پاراسل و بنانا را دارد؛ اما جزیره کیش دارای تفریحات آبی متنوع و گسترده‌ای است. مسئله دیگر که باید مطرح کنیم این است که جزیره کیش دارای پلاژ آقایان و بانوان است در صورتی که قشم پلاژ جداگانه ندارد. در قشم می‌توانید تفریح محبوب غواصی را داشته باشید و از شنا کردن در کنار آبزیان لذت ببرید.

برای خرید لباس به قشم برویم یا کیش؟

بیشتر افرادی که در تور کیش یا تور قشم از تهران و سایر شهرستان‌ها شرکت می‌کنند، به دنبال خرید از پاساژهای لوکس و نسبتا ارزان این دو جزیره هستند؛ چرا که در برخی ایام سال شاهد تخفیفات ویژه‌ای هستیم. جالب است بدانید قیمت لباس در کیش کمی بالاتر از قشم است؛ بنابراین اگر برای خرید به این جزیره سفر کنید شاهد کمی افزایش قیمت هستید. مراکز خرید کیش دارای تنوع اجناس فوق‌العاده‌ای هستند و برندهای خارجی زیادی در آن‌ها به چشم می‌خورد. بر عکس کیش، جزیره قشم دارای مراکز خرید ارزان‌تری است. به طور کلی قیمت لباس و سایر اجناس در قشم پایین است؛ بنابراین اگر هدف اصلی شما خرید است بهتر است به قشم به جای کیش سفر کنید.

هزینه سفر به کدام جزیره ارزان‌تر است؟

اگرچه هر دو جزیره، جزایر توریستی، مهم و با امکانات بالایی هستند؛ اما هزینه سفر به کیش با هزینه سفر به قشم متفاوت است. از آنجایی که کیش هتل‌های لوکس و 5 ستاره دارد و از امکانات تفریحی متنوعی برخوردار است، حسابی شما را به خرج می‌اندازد. در مقابل جزیره قشم انتخابی نسبتا مقرون به صرفه‌تر از کیش است؛ بنابراین اگر به دنبال سفری ارزان‌تر هستید پیشنهاد می‌کنیم به جای کیش، قشم را انتخاب کنید. در قشم قیمت لباس و اجناس، هتل‌ها و رستوران‌ها نسبتا کمتر است؛ بنابراین می‌توانید با خیال راحت سفری کم خرج داشته باشید.

رستوران‌های قشم بهتر است یا کیش؟

رستوران و شکم‌گردی معیار اصلی دیگر در انتخاب بین کیش و قشم است که در بررسی گردشگری باید به آن‌ها بپردازیم. لازم است بدانید هر دو جزیره از تنوع رستوران بالایی برخوردار هستند و می‌توانید هم رستوران‌های لوکس در آن‌ها پیدا کنید و هم اقتصادی. جزیره کیش از آنجایی که زمینه گردشگری خوبی دارد، دارای رستوران‌های متنوع‌تر و بیشتری است. در مقابل تنوع و گوناگونی در غذاهای بومی قشم بیشتر از کیش است. رستوران‌های قشم بیشتر پایه سنتی و محلی دارند و غذاهای دریایی آن‌ها بسیار تازه و لذیذ است. همچنین باید گفت از آنجایی که کیش پرترددتر و توریستی‌تر است، قیمت غذاهای بین‌المللی و دریایی در برخی از رستوران‌های آن بیشتر است؛ بنابراین از این جهت هم قشم از کیش اقتصادی‌تر است.

بررسی هتل‌های کیش و قشم از نظر کیفیت و قیمت

اقامتگاه و هتل‌های کیش خیلی با قشم تفاوتی ندارند؛ اما در خصوص تنوع باید بگوییم بهترین هتل‌های جنوب کشور در کیش قرار دارند. در کیش می‌توانید هتل‌های لوکس و لاکچری را رزرو نمایید و از اقامت لذت ببرید. در مقابل در قشم بیشتر اقامتگاه‌های بوم‌گردی و سنتی را مشاهده می‌کنید. به طور کلی کیش هتل‌های باکیفیتی دارد. در نهایت باید گفت اگر به دنبال اقامتگاهی لوکس هستید به کیش سفر کنید و اگر بیشتر اقامتگاه‌های سنتی را دوست دارید پیشنهاد ما سفر به قشم است.

لحظه آخر؛ مرجعی مطمئن و مقرون به صرفه برای رزرو تور قشم و کیش

انتخاب با شماست؛ اگر به دنبال سفری کم هزینه و مقرون به صرفه، اقامت در مکان‌های سنتی و جذاب و بازدید از جاذبه‌های زیاد و متنوع هستید، پیشنهاد می‌کنیم با تور قشم از تهران و سایر شهرستان‌های لحظه آخر به این جزیره بروید. در مقابل برای تجربه سفری لوکس و اقامت در هتل‌های گران قیمت و برخورداری از تفریحات آبی متنوع در تور کیش شرکت کنید. لحظه آخر انواع تور قشم با قطار و هواپیما و تور کیش را با بهترین قیمت از آژانس‌های گردشگری متنوع برگزار می‌کند. برای رزرو تور قشم یا کیش به سایت لحظه آخر مراجعه نمایید.

کد خبر 736280

منبع: ایمنا

کلیدواژه: تور کیش تور قشم تور داخلی تور ارزان سفر و مسافرت شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق تور قشم از تهران مقرون به صرفه تفریحات آبی رستوران ها جزیره کیش قشم بیشتر کیش و قشم لحظه آخر دو جزیره تور کیش هتل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۳۶۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کره شمالی و قوانین عجیب و غریب!

محمد رضا لشینی؛ ۷۵ درصد از خاک کره شمالی را کوه‌ها و جنگل‌ها تشکیل داده اند، به طوری که نیمه‌ی راست آن کوهستانی و نیمه‌ی سمت چپ آن شامل دشت‌ها و جنگل‌ها هستند.

سابقه‌ی تاریخی کره به ۱۵۰۰ سال پیش می‌رسد و در قرن دوازدهم میلادی مورد هجوم مغولان قرار گرفت. هم چنین پیونگ یانگ از قرن پانزدهم تا قرن بیستم به عنوان پایتخت دوم شبه جزیره کره بود.

در دوره‌ای شبه جزیره کره مستعمره‌ی ژاپن بود کارخانه‌های زیادی در نیمه شمالی ساخته شدند در حالی که در بخش جنوبی بیشتر به تولیدات کشاورزی مشغول بودند. اما سال‌ها بعد در جنگ کره، بخش‌های عظیمی از نیمه‌ی شمالی شبه جزیره کره بمباران و عملا با خاک یکسان شدند، در واقع این بمباران‌ها شروعی بود بر سبقت گرفتن صنعتی کره جنوبی از کره شمالی.

تقریباً ۵۹ درصد جمعیت کره شمالی شهرنشین و حدود ۴۱ درصد روستایی هستند. این کشور دارای مترو در عمق ۸۵ متری زمین تا در صورت جنگ به عنوان پناهگاه نیز استفاده شود و از بمباران در امان باشد. لغات چینی به همراه دستور زبان ژاپنی، زبان کره‌ای را تشکیل داده‌اند. ۹۹/۸ درصد جمعیت این کشور از نژاد مغول و ۰/۲ درصد چینی هستند.

شبه جزیره کره محور برخورد چین، ژاپن، آمریکا و روسیه است، آمریکایی‌ها شبه جزیره کره را «سرپل آسیا»، روس‌ها این منطقه را موقعیتی برای دسترسی به آب‌های گرم و چین نیز این شبه جزیره را دروازه‌ی تسخیر آسیا می‌نامند، هم چنین این منطقه از دیرباز مورد طمع ژاپن بوده است.

توده مردم در کره شمالی به طبقات مختلف تقسیم می‌شوند که شامل کارگران، کشاورزان، سربازان_کارگران و روشنفکران هستند. اما کسانی که در حزب قبول می‌شوند را نخبگان ملی می‌نامند که شامل نویسندگان، تکنیسین ها، دانشمندان و نظامیان هستند.

هم چنین تقسیمات کادری در این کشور به شرح ذیل است:

کادر حزبی (کارگزاران تمام وقت سیاسی)

کادر دولتی (مقامات حکومتی)

کادر‌های مدیریتی (مدیران کارخانجات و شرکت‌های دولتی)

کادر‌های فنی (مهندسین و تکنسین ها)

هر شهروند کره شمالی موظف به کار و تلاش، صرف وقت و وفاداری و آموزش است، تا بتواند در سیستم سیاسی پیشرفت کند.شروع سن کار ۱۶سال و سن بازنشستگی ۶۵ سال برای مردان و ۵۵ سال برای زنان است، اما معمولاً افراد ده سال نیز اضافه بر این مدت کار می‌کنند.

حقوق زنان در کره شمالی قابل احترام است. دریافت پروانه‌ی ازدواج و ثبت آن توسط سرکارگر یا دبیر حزبی انجام می‌پذیرد. ازدواج حین تحصیل ممنوع است و طلاق زن حامله یا زنی که فرزند زیر یک سال دارد ممنوع است.

هر فرد در کره شمالی دارای سهمیه‌ی غذایی است. سهمیه بندی غذا شامل برنج، سبزی، ماهی، لوبیا و سیب زمینی به طور روزانه، گوشت قرمز، مرغ و خوک دو بار در هفته، هم چنین سرشیر و تخم مرغ یک بار در هفته، است.

غذای سهمیه بندی با هزینه‌ی بسیار کم توزیع می‌شود، اما اگر هرکس از مقدار سهمیه بیشتر غذا بخواهد باید هزینه‌ی زیادی پرداخت کند. مقدار سهمیه‌ی روزانه‌ی کودکان و سالمندان روزانه ۴۰۰گرم، دبیرستانی‌ها ۵۰۰گرم، کارمندان و کارگران و دانشجویان و اساتید ۷۰۰گرم، کارگران سخت کار و سربازان ۸۰۰ الی ۹۰۰ گرم و مقامات عالیرتبه ۹۰۰ گرم در روز می‌باشد. هم چنین هر فرد سهمیه‌ی لباس از جنس پولیستر و نایلون در سال دارد.

در جنگ کره ۳۵ درصد خانه‌ها ویران شدند لذا دولت برای تأمین مسکن، ساختمان‌هایی با واحد‌های بسیار کوچک که معمولاً دو اتاقه هستند، ساخت.

در گذشته ۸۰ درصد جمعیت کره شمالی بی سواد بودند، اما از سال ۱۹۵۶ با اجباری شدن آموزش، تقریباً همه‌ی جمعیت این کشور باسواد هستند. یک ماه در سال آموزش برای همه و روزی دو ساعت آموزش حزبی برای هر شهروند واجب است.

بهداشت و درمان از سال ۱۹۵۳ رایگان شد هم چنین تغذیه‌ی کودکان و پوشاک آن‌ها تا مقطع دانشگاه رایگان است.

سال ۱۹۴۶ صنایعی که متعلق به ژاپن بود ملی شدند، سپس تا ۱۹۵۸ تمام موسسات بزرگ ملی شدند، اما این کشور همواره در بارآوری اقتصادی دچار مشکل بوده است.

راهکار دولت برای از بین بردن مشکل در بارآوری اقتصادی، تشویق و ترغیب سیاسی و ایدئولوژیک و ایجاد حرکت‌های توده‌ای موسوم به «Changsari» است، که با هدف در هم آمیختن مزارع و واحد‌های بزرگ برای افزایش تولیدات کشاورزی و همچنین سیستم «Taean» به عنوان روش مدیریتی جهت غلبه بر مشکلات مدیریتی در سیستم کنترل و برنامه ریزی، بوده است که سبب غیر متمرکزسازی در سطوح مدیریت کارخانجات شد.

در کره شمالی مالیات اخذ نمی‌شود. در سال ۱۹۶۶ مالیات کشاورزی و در ۱۹۷۴ مالیات مستقیم بر درآمد بطور کامل ملغی شدند.

صنایع کره شمالی شامل فولاد، ماشین آلات و مهمات است. نقطه ضعف این صنایع غیر اتوماتیک بودن و بر اساس تکنولوژی روسیه بودن و پراکندگی آن‌ها در کشور است.

در کره شمالی خودروی شخصی وجود ندارد و مردم با اتوبوس گازوئیلی، برقی و مترو تردد می‌کنند. ماشین‌های سطح شهر معمولاً نظامی و دولتی هستند.

در سیاست خارجی، این کشور به پادشاهی منزوی معروف است، به طوری که تا سال ۱۹۷۰ فقط با ۳۵ کشور در جهان روابط دیپلماتیک داشت، به مرور تا سال ۱۹۷۸ این رقم به ۱۰۰ کشور رسید و با شروع مناسبات چین و آمریکا در سال ۱۹۸۶ در نهایت این تعداد به ۱۰۶ کشور رسید.